کهکشان اوبر
شرکت اوبـر۱ به عنوان یک شرکت نوپای فناوری توانسته است در مدتی کوتاه انقلابی در صنعت حمل و نقل دنیا پدید آورد. این شرکت با ارائه‌ی اپلیکیشن درخواست خودرو، ارتباط میان رانندگان مستقل و مسافران را تسهیل کرده و امکانات تازه‌ای در اختیار هر دو گروه قرار داده است. از آنجایی که هزینه‌ی خدمات اوبر کمتر از هزینه‌ی درخواست تاکسی به روش معمول است، اوبر و شرکت‌های مشابه در سال‌های اخیر موفقیت چشمگیری به دست آورده‌اند.
در سال ۲۰۰۹ میلادی تراویس کالانیک۲ و گرت کمپ۳ دو مؤسس شرکت اوبر به منظور برقراری ارتباط بین رانندگان با مردمی که برای یک سفر درون‌شهری به خودرو نیاز داشتند، نرم‌افزار اوبر را برای گوشی‌های هوشمند طراحی و عرضه کردند. شرکت آن‌ها در ابتدا به عنوان یک شرکت خصوصی با نام اوبرکب ثبت شد اما در سال ۲۰۱۰ به شرکت فناوری اوبر۴ تغییر نام داد. این شرکت در شهر سان‌فرانسیسکو ایالات‌متحده واقع شده است و به ۵۷۰ شهر در سراسر جهان خدمات ارائه می‌دهد. در حال حاضر (۲۰۱۶ میلادی) تخمین زده میشود که اوبر بیش از ۱۶۲ هزار راننده‌ی فعال در ایالات‌متحده داشته باشد؛ این در حالی است که اوبر ناوگانی از وسایل نقلیه ندارد؛ هر راننده با خودروی شخصی خود با این شرکت همکاری میکند و مسئولیت تأمین بنزین، بیمه و نگهداری از خودرو بر عهده‌ی راننده است. در عوض اوبر در انتخاب مسیر و زمان کار روزانه آزادی قابل توجهی به رانندگان می‌دهد که می‌تواند مشوق آن‌ها در ادامه‌ی همکاری با اوبر باشد.
انواع سرویس‌های اوبر
تمامی سرویس‌های اوبر دیجیتالی هستند. کاربران نرم‌افزار اوبر را بر روی تلفن‌های هوشمند خود نصب می‌کنند و زمانی که به ماشین نیاز دارند، از آن برای برقراری ارتباط با نزدیک‌ترین راننده در اطراف محل استقرار خود استفاده می‌کنند. اوبر به مسافران این امکان را می‌دهد که موقعیت مکانی خودرو را ردیابی کرده و از زمان رسیدن خودرو مطلع شوند. شرکت اوبر به منظور توسعه‌ی فعالیت‌هایش و بر اساس نیازهای مشتریان، سرویس‌های متنوعی را به فهرست خدمات خود افزوده است.
قیمت‌گذاری
اوبر از نرم‌افزار اختصاصی خود برای تعیین قیمت استفاده میکند. زمانی که یک سفر به اتمام می‌رسد، هزینه به‌صورت خودکار از کارت اعتباری مسافر کسر میشود. هزینه برای سرعت بالای ۱۱ مایل در ساعت براساس مسافت محاسبه میشود. عملکرد اوبر بر مبنای مدیریت هزینه است و ادعا می کند نسبت به تاکسی، کرایه کمتری دریافت میکند. با این وجود اپلیکیشن محاسباتی اوپن‌استریت‌کب۵ نشان داده است که اوبر تنها زمانی مقرون به صرفه‌تر است که هزینه‌ی کرایه بیشتر از ۳۵ دلار شده باشد.
زمانی که تقاضای تاکسی بالا باشد، اوبر از یک الگوریتم خاص برای تخمین کرایه استفاده میکند که به آن قیمت‌گذاری افزایشی۶ می‌گویند. اوبر حتی برای این سیستم درخواست ثبت حق انحصاری نیز داده است. این استراتژی «قیمت‌گذاری در ساعات اوج» با فرآیند قیمت‌گذاری خدمات رفاهی و پروازها در زمان اوج تقاضا، تفاوت چندانی ندارد؛ اگرچه میزان این افزایش قیمت همیشه مورد سؤال است. برخی مشتریان اعتقاد دارند که اوبر از این تقاضای بالا استفاده میکند تا پولی بالاتر از حد معمول از مسافران دریافت کند. در برخی مواقع، قیمت‌گذاری افزایشی اوبر منجر به انتقادهای چشمگیری شده است. در یک شب سال نو، این قیمت‌ها تا هفت برابر قیمت‌های عادی افزایش پیدا کرد. در زمان بحران گروگان‌گیری سیدنی، اوبر چهار برابر میزان معمول کرایه دریافت کرد، زیرا عده‌ی زیادی از مردم به دنبال فرار و تخلیه مکان بودند. در طول زمانهای طوفان و یخبندان نیز قیمت‌گذاری افزایشی به کار گرفته میشود. اوبر به انتقادها در مورد سیستم محاسبه افزایشی این گونه پاسخ داده است که افزایش قیمت در جهت تشویق رانندگان برای سوار کردن مسافران در مسیر است؛ اما این دلیل مانع از نارضایتی مسافران نمی‌شود. در زمانهای کمبود شدید خودرو، گاهی اوقات قیمت‌ها ۶ تا ۸ درصد افزایش پیدا میکند. از سوی دیگر، می‌توان ادعا کرد که قیمت‌گذاری افزایشی تعداد رانندگان را در زمان اوج تقاضا حدود ۷۰ تا ۸۰ درصد افزایش می‌دهد. البته مشتریان معتقدند که در این شرایط قیمت ها بالاتر از حد انتظار است و اینکه اوبر در موقعیت‌های اضطراری مانند بحران گروگان‌گیری سیدنی، پول زیادی به جیب زده است. به نظر می‌رسد اوبر به منظور ایجاد یک استراتژی قیمت‌گذاری که از نظر کاربرانش منصفانه باشد، باید به یک جمع‌بندی از دیدگاه‌های مخالف و موافق برسد.
شرکت اوبر در ابتدا ۲۰ درصد کمیسیون از رانندگان دریافت می‌کرد، اما سپس در برخی شهرها، ساختار طبقه‌ای و لایه‌ای جدیدی را معرفی کرد که بسته به تعداد ساعات کاری که انجام شده، کمیسیون‌های مختلفی دریافت میکند. برای مثال، یک راننده در سان‌فرانسیسکو برای ۲۰ سفر اول در هفته ۳۰ درصد، برای ۲۰ سفر دوم ۲۵ درصد و برای سفرهای بعد از آن ۲۰ درصد کمیسیون به اوبر پرداخت میکند.
تبلیغات
این شرکت برای جلب توجه مشتریان نسبت به خدماتش اغلب از استراتژی بازاریابی همهمهای۷ استفاده میکند. به عنوان مثال یک سال اوبر برای جشن گرفتن ماه ملی بستنی ۸ در هفت شهر بزرگ، کامیون‌های عرضه‌ی بستنی به راه انداخت و یا در یک برنامه‌ی تبلیغاتی با جنرال موتورز مشارکت کرد تا برای کاربران ساکن سان‌فرانسیسکو به یاد فیلم بازگشت به آینده ۹ سفر رایگان با ماشین دلورئان۱۰ (ماشین مورد استفاده در فیلم) پیشنهاد کند. اوبر همچنین از تبلیغات برای به تصویر کشیدن مزایای خود در مقایسه با رقبایش استفاده میکند. مثلاً این شرکت از طریق کمپین تبلیغاتی در فیس‌بوک در برابر رقیب اصلی خود یعنی لیفت۱۱ یک رویکرد تبلیغاتی مبارزه‌جویانه را اتخاذ کرده است. تبلیغات اوبر اغلب بر آسایش و هزینه‌ی پایین خدمات تأکید دارد.
از دیگر ترفندهای بازاریابی اوبر این است که هزینه‌ی اولین سفر برای مشتریان رایگان بوده و به علاوه آن‌ها می‌توانند با معرفی اوبر به دیگران، به ازای هر نفر یک سفر رایگان هدیه بگیرند. شرکت اوبر برای مشتریانی که برای اولین بار از سرویس‌های اوبر استفاده می‌کنند کمپینی را راه‌اندازی کرده است تا آن‌ها اولین تجربه‌ی استفاده‌ی خود را از خدمات اوبر، توییت۱۲ کنند. همچنین اوبر با برنامه‌ای تحت عنوان پلی تایم۱۳ در مناسبت‌های خاص خدمات ویژه‌ای را ارائه می‌دهد، مثلاً برای کریسمس خدمات حمل درخت کریسمس یا در روز حمایت از حیوانات، خدمات نقل و انتقال حیوانات را به خدمات خود می‌افزاید؛ اما شاید سرآمد ایده‌های تبلیغاتی اوبر غافلگیری مشتریان دائمی با چهره‌های معروف باشد. اوبر به عنوان جایزه در یکی از سفرها یک فرد مشهور اعم از خواننده، ورزشکار و یا بازیگر را هم‌سفر مشتری میکند.
اوبر برای کسب موفقیت بیشتر، با سایر شرکت‌های بزرگ وارد همکاری استراتژیک شده است. این شرکت در ایالات‌متحده با امریکن اکسپرس قراردادی را به امضا رسانده که طبق آن به افراد دارای کارت امریکن اکسپرس برای درخواست ماشین از اوبر امتیازاتی داده میشود. مشارکت استراتژیک با شرکت‌های محلی، برای گسترش بین‌المللی اوبر بسیار مهم است زیرا به شرکت این امکان را می‌دهد تا از منابع، دانش و آگاهی شرکت‌های محلی استفاده کند. اوبر در هندوستان با شرکت تایمز اینترنت۱۴ ، در چین با بایدو۱۵ و در امریکای لاتین با امریکاموویل۱۶ مشارکت دارد.
اوبر مانند تمامی شرکت‌ها باید مراقب باشد تا تبلیغاتش گمراه‌کننده تعبیر نشود. بر همین اساس یک شکایت در دادگاه منطقه‌ای ایالات‌متحده در سان‌فرانسیسکو ثبت شد که ادعا می‌کرد اوبر قانون ۱۹۴۶ ایالت لنهام۱۷ را زیر پا گذاشته است؛ قانونی که تبلیغات کاذب را ممنوع کرده است. برخی از شرکت‌های تاکسیرانی ادعا دارند شیوه‌های تبلیغاتی اوبر مشتریان را فریب می‌دهد و شعارهای تبلیغاتی اوبر مانند «ایمن‌ترین سفر در جاده»، «دقیق‌ترین استانداردهای ایمنی ممکن» و «سواری امن یک‌دلاری» فاصله زیادی با خدمات واقعی این شرکت دارد.
چالش‌های اوبر
با وجود موفقیت سریع، موانع قانونی، نظارتی، اجتماعی و فنی زیادی بر سر راه اوبر قرار دارد. برای مثال صنعت تاکسیرانی این طور استدلال میکند که اوبر مزیت ناعادلانه‌ای دارد زیرا با الزامات صدور مجوز که تاکسیرانی با آن روبه‌رو است، سروکار ندارد. اشخاص دیگر اوبر را به دلیل عدم بررسی صلاحیت رانندگان متهم می‌کنند که به‌صورت بالقوه باعث ایجاد شرایط ناایمن میشود. برخی شهرهای بزرگ، خدمات شرکت‌هایی مانند اوبر را به دلیل نگرانی‌های متعدد ممنوع کرده‌اند. به علاوه، اوبر با پرونده‌های حقوقی مختلف مواجه است. حضور اوبر در بازار، قانون‌گذاران را ملزم به نوشتن پیش‌نویس مقررات جدید برای اداره‌ی این نوع سیستم‌های جدید حمل‌و‌نقل کرده است.
با گسترش اوبر به لحاظ بین‌المللی، چالش‌های بیشتری متوجه این شرکت شده است؛ برخی کشورها، امید به ممنوعیت کار اوبر یا برخی خدمات خاص آن دارند. اوبر باید استراتژی بازاریابی خود را به گونه‌ای تنظیم کند که هم به چالش‌های داخلی در ایالات‌متحده و هم به چالش‌های قانونی در کشورهای مختلف فائق آید.
چالش‌های داخلی: رضایت راننده
اوبر در صنعتی فعالیت میکند که در آن اعتماد بین افراد غریبه بسیار مهم است. این اطمینان، یک سفر راحت و ایمن را هم برای مسافر و هم برای راننده تضمین میکند. اوبر یک سیستم امتیازدهی را به منظور کمک به تضمین این اعتماد و افزایش اطمینان بین مسافران و راننده‌ها توسعه داده و نام «سیستم امتیازدهی سفر اشتراکی» ۱۸ را بر آن نهاده است. براساس این سیستم مسافران در پایان سفر به رانندگان امتیاز می‌دهند. امتیاز پایین رانندگان می‌تواند به این معنا باشد که آن‌ها مجبور به گذراندن کلاس‌های تقویتی و اصلاحی هستند که در این کلاس‌ها در خصوص فنون رانندگی ایمن و آداب این حرفه آموزش ببینند. رانندگانی که نتوانند امتیاز خود را بالا ببرند، درخطر تعلیق یا غیرفعال سازی دائمی قرار دارند. از آنجایی که مشتریان دیدگاه‌های مختلفی در خصوص کیفیت دارند، می‌توان این نکته را نیز در نظر داشت که در سیستم امتیازدهی، جایگاه رانندگان اوبر تحت تأثیر خلق و خوی مسافران است.
رانندگان همچنین در خصوص پرداخت‌ها از سوی اوبر ابراز نارضایتی کرده‌اند. اوبر اغلب برای به دست آوردن مزیت رقابتی در بازارهای مختلف، میزان کرایه‌ها را کم میکند که این باعث کاهش درآمد راننده میشود؛ هر چند اوبر درآمد ساعتی ۱۰ تا ۲۶ دلار را برای رانندگان خود تضمین کرده است، اما رانندگان برای واجد شرایط شدن باید از این قوانین اوبر پیروی کنند: پذیرش حداقل ۹۰ درصد از درخواست‌های سفر، انجام حداقل یک سفر در هر ساعت و ۵۰ دقیقه آنلاین بودن به ازای هر ۶۰ دقیقه. منتقدان می‌گویند این محدودیت‌ها رانندگان را از کار کردن برای دیگر شرکت‌های خدمات حمل و نقل باز می‌دارد؛ این در حالی است که رانندگان اوبر، پیمانکاران مستقل هستند و نه کارمندان شرکت، بنابراین حق گزینه کار کردن برای رقبا را نیز دارند. اوبر بر قوانین خود پافشاری میکند و این وضعیت برای رانندگان جنجال ایجاد کرده است. رانندگان ادعا می‌کنند که الزامات اوبر بیشتر آن‌ها را تبدیل به کارمند کرده تا پیمانکاران مستقل. رانندگان ناراضی تظاهرات برگزار کرده و علیه شرکت به دادگاه شکایت کرده‌اند. اگرچه این دادخواهی‌ها محدود به کالیفرنیا است اما می‌تواند آغازی برای دیگر پرونده‌های حقوقی در سراسر امریکا باشد. اگر هیأت‌منصفه، رانندگان را به‌عنوان کارمند واجد شرایط محسوب کند، اوبر یا باید به کارمندان خسارت پرداخت کند و یا از برخی کنترل‌ها و الزامات نسبت به رانندگان چشم‌پوشی کند. نگرانی رانندگان اوبر در مورد پایمال شدن حقوقشان موجب گشته است تا در بیشتر شهرهای ایالات‌متحده اتحادیه‌های رانندگان را تأسیس کنند.
چالش‌های قانونی
مقررات، چالش همیشگی اوبر است. اوبر هرقدر بیشتر مشهور و محبوب شود، بیشتر در معرض الزامات قانونی و نظارتی رایج برای دیگر کسب‌وکارهای بزرگ قرار می‌گیرد. برای مثال، قانون حمایت از معلولان در ایالات‌متحده تبدیل به یک چالش برای اوبر شده است. از آنجایی که خدمات اوبر معمولاً با خودروی شخصی راننده انجام میشود، بسیاری از خودروها تجهیزات لازم برای حمل ویلچر را ندارند.
لابی‌های تاکسیرانی نیز دولت‌های محلی را تحت‌فشار قرار داده است تا اوبر را در بسیاری از شهرها ممنوع کنند. آن‌ها ادعا می‌کنند که اوبر با امتیازات غیرمنصفانه‌ای که دارد به کسب وکار آن‌ها آسیب زده است. بعضی از شهرهای دنیا با تعلیق قوانین حق ایجاد اپلیکیشن‌های درخواست خودرو، علیه اوبر اقدام جدی انجام داده‌اند. برخی فرودگاه‌های ایالات‌متحده مانند فرودگاه شهر سالت لیک، برای این شرکت محدودیت دارند.
به جز استفاده از مزیت غیرعادلانه رقابتی، اتهام دیگری که علیه اوبر وجود دارد این است که این شرکت به استانداردهای ایمنی مناسب پایبندی ندارد. به عنوان مثال در سان‌فرانسیسکو برای قتل غیرعمد یک دختر ۶ ساله، پرونده‌ای علیه اوبر در دادگاه به ثبت رسید. در این دادخواهی ادعا شده بود راننده ماشین هنگام تصادف با دختربچه در حال استفاده از اپلیکیشن اوبرایکس بوده و به همین دلیل از مسیرش خارج شده است. اوبر به این ادعا این گونه پاسخ داد که راننده، نماینده اوبر نیست و در زمان تصادف در مسیر و یا در حال جابجایی مسافر نبوده است. چنین حوادثی بار دیگر این مسئله را مطرح میکند که اوبر چه میزان باید در قبال راننده‌هایش به‌عنوان پیمانکاران مستقل، مسئول باشد.
اوبر به‌منظور افزایش اعتبار و ایمنی، به اپلیکیشن خود یک « چک لیست سفر امن » ۱۹ را اضافه کرده که به منزله‌ی یک اطلاع‌رسانی پیش از سوار کردن مسافر است و مسافران را تشویق میکند تا شماره پلاک خودرو، نام راننده و چهره او را پیش از ورود به‌وسیله نقلیه تأیید کنند. آن‌ها همچنین تیم امنیتی و کارشناسان تقلب (کلاه‌برداری) را به مجموعه خود اضافه کرده‌اند تا رانندگان را تأیید هویت کنند. برای پاسخ‌دهی در زمان حادثه نیز اوبر یک تیم اختصاصی را تشکیل داده است تا مسائل مربوط به مسافران را بررسی کند.
مسئله‌ی بیمه، انتقاد دیگری است که به اوبر وارد است. اگرچه وب‌سایت اوبر ادعا میکند که در برنامه‌های بیمه مسئولیت، یک میلیون دلار را برای پوشش رانندگانش اختصاص داده است؛ اما همین شرکت در برخی از ایالات هشدارهایی مبنی بر عدم پوشش‌دهی بیمه در صورت وجود حادثه صادر کرده است. بسیاری از ایالت‌های امریکا به دنبال این موضوع، در حال بازنگری الزامات بیمه هستند و شرکت‌های بیمه‌ای مانند گیکو ۲۰ و مت‌لایف ۲۱ ارائه بسته‌های بیمه‌ای برای خدمات سفر اشتراکی را آغاز کرده‌اند.
توسعه در سطح جهانی
اوبر به منظور توصیف فرصت‌هایش در سطح جهانی، شعار «در دسترس به صورت محلی، گسترش در سطح جهانی» را برگزیده است. توسعه‌ی بین‌المللی، بخش مهمی از استراتژی بازاریابی این شرکت است و از این رو خدمات سواری اشتراکی را در ۵۸ کشور ایجاد کرده است. اوبر به درستی متوجه شده است که مصرفکنندگان در کشورهای دیگر نیز به دنبال هزینه‌ی کم، آسایش و آزادی هستند که خدمات اپلیکیشن به آن‌ها ارائه می‌دهد.
اگرچه اوبر در برخی کشورها موفق بوده است، اما بسیاری از کشورها قانونی دارند که برای عملکرد موفقیت‌آمیز اوبر در این مناطق، مانع ایجاد کرده است. تصویر شماره یک توسعه‌ی این شرکت را در سطح جهان نشان می‌دهد. همان‌طور که می‌بینید، بیشتر محدودیت‌ها مربوط به خارج از ایالات‌متحده است.
بسیاری از این کشورها اوبر یا خدمات اوبر را به دلیل عدم وجود مجوز حرفه‌ای برای رانندگان ممنوع کرده‌اند. مثلاً، مقامات در تایوان ادعا کرده‌اند که خدمات اوبر از آنجا که مجوز
حمل و نقل برای کار از نظر قانونی را ندارد، قوانین بزرگراه را نقض میکند. در اسپانیا، پس از اینکه یک قاضی حکم داد که رانندگان اوبر به دلیل رقابت ناعادلانه با رانندگان تاکسی، به لحاظ قانونی مجاز به حمل مسافر نیستند، این شرکت خدمات خود را متوقف کرد. در استرالیا این‌طور حکم داده شد که اپلیکیشن اوبر به دلیل مسائل ایمنی، غیرقانونی است. پلیس در شهر کیپ تاون آفریقای جنوبی ۳۳ اتومبیل را که با اپلیکیشن اوبر فعالیت می‌کردند توقیف کرد، زیرا رانندگان مجوز تاکسی نداشتند.
آینده‌ی اوبر
اوبر به خاطر ایجاد فرصت کسب درآمد برای پیمانکاران مستقل یا همان رانندگان و ارائه‌ی روش‌های مناسب به مصرفکنندگان برای رفت و آمد با هزینه‌ی کمتر، بسیار مورد ستایش قرار گرفته است. تداوم و پایداری بلندمدت اوبر به مدیریت چهار موضوع مهم زیر بستگی دارد:
رانندگان: اگر اوبر سهم سود کارکنان خود را کاهش دهد، ممکن است تعداد رانندگان ناراضی از کنترل خارج شود. با وجود قوانین اخیر که بیمه‌ی خدمات درمانی را اجباری کرده است. (این مقاله پیش از روی کار آمدن دونالد ترامپ نوشته شده است.) رانندگان ممکن است به پوشش‌دهی بیمه‌ی خدمات درمانی نیاز داشته باشند. از سوی دیگر توسعه‌ی برنامه‌های آموزشی به‌منظور بهبود مهارت‌های رانندگی الزامی است. این برنامه‌ها می‌توانند خطر رانندگان سهل‌انگار را از میان برده و هزینه‌های بیمه‌ی مسئولیت را کاهش دهند.
رقبا: مدل تجاری اوبر را می‌توان در سایر شرکت‌های خدمات کرایه‌ی خودرو مانند لیفت، سایدکار۲۲ و کرب۲۳مشاهده کرد. تعداد بیشتری از این شرکت‌های کرایه‌ی خودرو ممکن است در چند سال آینده آغاز به کار کنند. همچنین رقابت روزانه از سمت رانندگان تاکسی، لیموزین‌ها، کرایه ماشین، مسافرت هوایی، قطار، اتوبوس‌های شهری و دربستی نیز وجود دارد.
جایگاه مشتریان: افزایش تقاضا و انتظار مشتریان برای خدمات باکیفیت، یک چالش مداوم است. در درجه‌ی اول با بهبود ایمنی و ارائه‌ی راهکارهایی که هم برای مسافر و هم راننده سود به همراه دارد، می‌توان بخشی از نیاز مشتریان را پاسخ گفت؛ اما تقاضاهای غیرقابل پیش‌بینی مشتریان، چالشی مربوط به آینده است که می‌توان با تنوع سرویس‌های خدماتی آن را برآورده کرد.
فناوری: مشتریان در دانلود اپلیکیشن‌ها محتاط هستند و با هک شدن برخی کسب وکارهای آنلاین، اطلاعات کارت اعتباری مشتریان در معرض سوء استفاده قرار گرفته است. اوبر می‌تواند سیستم امنیتی پایگاه داده خود را ارتقا دهد تا ریسک‌های مربوط به اطلاعات حساب مالی یا شخصی را کاهش دهد.
رضایت مشتری: برخی مشتریان، انتظار طولانی و رانندگان بی‌تجربه (و حتی مزاحم) را تجربه کرده‌اند. اوبر باید بتواند با استفاده از اینترنت و سایر راه‌های کنترلی، نظارتی دقیق بر خدمات خود داشته باشد و با رسیدگی سریع به شکایات مشتریان رضایت آن‌ها را جلب کند. به همین منظور پس از آنکه یکی از مسافران این شرکت در هندوستان از سوی راننده مورد مزاحمت قرار گرفت، اوبر اقدام به نصب «دکمه‌ی وحشت» و ویژگی‌های ردیابی در اپلیکیشن خود کرد.
نتیجه‌گیری
ظهور پدیده‌ی اوبر بسیاری از شرکت های خدماتی را به پیروی از مدل تجاری این شرکت تشویق کرده است. شرکت‌های مشابهی وجود دارند که خدمات درخواست خودرو ارائه می‌کنند و همچنین شرکت‌هایی وجود دارد که می‌خواهند از نظر تحویل کالا و خدمات، کسب وکاری شبیه به آن داشته باشند. برای مثال، شرکت کارگوماتیک۲۴ که اکنون در کالیفرنیا و نیویورک فعالیت میکند اپلیکیشنی مشابه اوبر برای حمل‌و‌نقل و با استفاده از رانندگان کامیون ترتیب داده است. این نشان‌دهنده‌ی تغییر در صنعتی است که به جای ناوگان حمل‌و‌نقل به افراد به عنوان زیرساخت صنعت اتکا دارد.
همان طور که اشاره شد اوبر با چالش‌ها و قوانینی درگیر است که هم در داخل و هم خارج از ایالات‌متحده گریبان این شرکت را گرفته است؛ قوانینی که از مصرف‌کننده حمایت میکند و به‌طور خاص خدمات تاکسیرانی را هدف قرار می‌دهد. رویکرد اوبر در مقابل این قوانین این است که خدمات خود را با عنوان «سواری اشتراکی» تعریف کرده و خود را «عامل» و رانندگان را «پیمانکاران مستقل» خود می‌داند. اگرچه نگاه بسیاری از دادگاه‌ها به این شرکت بدین صورت نیست و بر لزوم اطاعت اوبر از قوانین صدور مجوز پافشاری می‌کنند.
علی‌رغم این چالش‌ها، محبوبیت این شرکت در میان مصرفکنندگان و پیمانکاران مستقل در حال افزایش است. سرمایه‌گذاران این شرکت ادعا می‌کنند که اوبر، انقلابی در صنعت خدمات حمل و نقل ایجاد کرده است. آن‌ها به‌وضوح بر این باور هستند که این شرکت در بلندمدت باقدرت به کار خود ادامه خواهد داد و آینده‌ی روشن و فرصت‌های بزرگی در انتظار آن است.
۱.Uber
۲.Travis Kalanick
۳.Garrett Camp
۴.Uber Technologies, Inc
۵.OpenStreetCab
۶.Surge Pricing
۷.Buzz Marketing / بازاریابی همهمهای یک روش است
که در آن برند میکوشد با انجام اقدامات خلاقانه یا تولید
محتوای جذاب، مخاطبان را تشویق کند که دربارهی برند
و محصول با دیگران صحبت کنند. با همهمهای که ایجاد
میشود، توجه افراد به برند جلب میشود و شهرت آن افزایش
پیدا میکند. )به اصطلاح برند سر زبانها میافتد.(
۸.National Ice Cream month
۹.Back to the Future
۱۰.DeLorean
۱۱.Lyft
۱۲.Tweet
۱۳.Play-time
۱۴.Times Internet
۱۵.Baidu
۱۶.AmericaMovil
۱۷.Lanham
۱۸.Ride Share Rating System
۱۹.Safe Ride Checklist
۲۰.Geico
۲۱.MetLife
۲۲.Sidecar
۲۳.Curb
۲۴.Cargomatic
منبع:
Lecia Weber et al, Uber Technologies Inc.: Managing Opportunities and Challenges Daniels Fund EthicsInitiative, University of New Mexico, 2005
دربارهی هر کتابِ بیوگرافی، این سه پرسش ابتدایی را می‌توان مطرح کرد؛ اصلاً این «آدم» چه کسی است؟ چرا آن‌قدر مهم است که باید کتابی درباره‌اش نوشته شود؟ و سؤال آخر اینکه خواندن این کتاب چه فایده‌ای به حال مخاطبان دارد؟
کتاب را خواندم و درجا باهوش‌تر شدم. در ابتدای ۱۲ سالگی پس از خواندن کتاب اگیلوی مطمئن بودم که بیشتر از هر کسی (معلم، دوست، پدر یا مادرم) که کتاب را نخوانده است، دانا هستم. هنوز هم تمام کسانی که آن‌ها را به خواندن این کتاب ترغیب می‌کنم، همان واکنش شگفت‌زده ی فهم ناگهانی جهان را دارند.
اگیلوی در آغاز کار، تعدادی سفارش کوچک داشت:وج‌وود۵، شرکت چینی‌سازی بریتانیایی؛ هث‌اوی۶، تولیدی پیراهن؛ شوئپس۷، تولیدی آب نیروزا؛ و بریتیش تراول۸. او برای هث‌اوی و شوئــپس نه‌تنهــا کمپینــی سرنوشت‌ساز به راه انداخت، بلکه به یک معنا ایده ای سرنوشت‌ساز را در تعریف کمپین مطرح کرد: «آن تنها عنصر قابل درک، که به تخیل عام رخنه میکند.» در واقع، شخصیت برندشده۹ آفریده ی اگیلوی است؛ مردی که پیراهن هث‌اوی را می‌پوشد، چشم‌بند دارد. (و حتی برای نسل بعد نیز همین تبلیغ استفاده میشود، بدون اینکه از چرایی آن سخن به میان آورده شود.) و یا به عنوان نمونه‌ی دیگری از شخصیت برندشده؛ در آگهی آب نیروزای شوئپس مشاهده میشود که این نوشیدنی را مدیرعامل ریش‌قرمز شرکت با صورت مردانه و اتفاقاً خشنش می نوشد.
اما چرا نام‌های بزرگ و برخی برندهای بنیادین در این تجارت فراموش می‌شوند؟ احتمالاً یکی از دلایل عمده ی آن ناامنی در صنعت تبلیغات است. ناامنی اقتصادی آژانس‌ها را یکی پس از دیگری مجبور به ادغام‌های پی‌درپی میکند و فرهنگ شرکتی و ویژگی‌های متمایز آن‌ها را از بین می‌برد.
در این شماره علاوه بر توبیخ لو کـــوربوزیـه۳ برای ساختمان جدید دبیرخانه ی سازمــان ملـــل متحـــد و سرزنش ویلیام فاکنر۴ برای کتاب مرثیه‌ای برای یک راهبه، تبلیغات چاپی هم به روزنامه اضافه شد که می توان حدس زد چه مقدار موجب آزردگی سردبیران روزنامه شده باشد. تبلیغ ماشین‌تحریر رمینگتون رند۵ یک منشی را نشان می‌دهد که تیر کیوپید۶ (الهه‌ی رومی عشق) به او خورده و اعتراف میکند که «یک دل نه صد دل عاشقِ… بی‌صــدا تایــپ کــردن و کیفیت این» ماشین‌تحریر شده است. تبلیغ دیگر، مربوط به شرکت آلکوا ۷ است که امیدوارانه نقاشی کارخانه‌اش را نشان می دهد و می نویسد: این نقاشی «توسط هنرمند معروف، پیتر ولش ۸ نقاشی شده… و در اندازه ی بزرگ‌تر و مناسب برای قاب گرفتن نیز موجود است.»
