حاجی‌آقا کبریت‌ساز توکلی از تاجران ساکن ایروان بود که بعد از عهدنامه ترکمانچای به تبریز مهاجرت کرده و در سال ۱۲۹۷ کارخانه کبریت‌سازی توکلی را تأسیس کرد.
امروزه در تمام دنیا، کبریت از مصرف عمومی به مصرف لوکس تبدیل و فندک جایگزین آن شده است. کارخانه‌های بزرگ کبریت‌سازی جهان بیشتر به تولید محصولات خاصی نظیر کبریت تزیینی، کبریت شومینه و… می‌پردازند ولی کبریت‌سازی توکلی تنها کارخانه در جهان است که تمامی محصولات را تهیه می‌کند و جزء باکیفیت‌ترین کبریت‌های جهان شناخته می‌شود.
برند توکلی با نوشته کبریت بی‌خطر روی بسته آن مشهور است. تا آنجا که گاهی در ادبیات عامه افراد بی‌دردسر و کم‌اثر را به کبریت توکلی تشبیه می‌کنند.

حاج حسین سوهانی در حدود سال ۱۳۰۰ در یک ابتکار هوشمندانه سوهان را با روغن حیوانی مرغوب تهیه کرد. به این ترتیب سوهان حاج حسین باب طبع مردم قرار گرفت و به زودی ورد زبان‌ها شد. فرزندان حاج حسین سوهانی راه پدر را ادامه دادند و با ابتکار و خلاقیت به تولید انواع مختلفی از سوهان پرداختند.
با درگذشت حاج حسین، این برند به سوهان پسران حاج حسین تغییر نام داد. در حال حاضر نسل سوم این خانواده به شغل اجدادی خویش مشغول هستند و چراغ برند حاج حسین سوهانی را روشن نگاه داشته‌اند.

دکتر غلام‌علی عبیدی ملقب به «پدر صنعت داروسازی ایران» در خلال جنگ جهانی دوم و با توجه به وضعیت بهداشتی و دارویی تأسف‌بار آن زمان، تصمیم به تولید دارو در ایران گرفت. وی نخستین کارخانه داروسازی کشور را در سال ۱۳۲۵ تأسیس و در سال ۱۳۲۷ اولین پروانه دارویی را از وزارت بهداشت (وزارت بهداری وقت) ایران دریافت کرد. با وقوع جنگ تحمیلی و تحریم‌های بین‌المللی، داروسازی دکتر عبیدی توانست بخش قابل توجهی از نیاز دارویی کشور را برطرف کند.
دکتر عبیدی در سال ۱۳۸۳ چشم از جهان فروبست اما شرکتی که او تأسیس کرده بود با برند و نام او همچنان به حیات خود ادامه داد. در سال ۱۳۹۰ سهام این شرکت از طرف خانواده عبیدی به مهندس علی نقیب واگذار شد.
امروزه این شرکت طیف گسترده‌ای از محصولات آرایشی و بهداشتی، از شامپو و مایع ظرفشویی گرفته تا کرم دست و صورت را تولید کرده و در سراسر کشور به فروش می‌رساند.

محسن آزمایش از ۱۱ سالگی برای تأمین معاش خانواده خود در کارگاه آهنگری کار می‌کرد. او پس از ۷ سال تجربه‌اندوزی در سال ۱۳۱۸، مغازه خود را راه انداخت و در سال ۱۳۳۷، کارخانه صنعتی آزمایش را تأسیس کرد. شرکت آزمایش با سرمایه‌ای ۳۰ میلیون ریالی به ثبت رسید. در آن زمان محصولات آزمایش عبارت بودند از: بخاری نفتی، آبگرمکن نفتی، تختخواب، میز و صندلی فلزی. با رشد و توسعه این شرکت در سال ۱۳۴۷، سرمایه آن به ۲۰۰ میلیون ریال افزایش یافت و پیش‌بینی فروش آن در این سال بالغ بر یک میلیارد ریال بود. در اواسط دهه ۵۰ شمسی این شرکت به شکوفایی و رونق خیره‌کننده‌ای رسید و تا سال ۱۳۵۸ در مدیریت محسن آزمایش بود. محسن آزمایش در سال ۱۳۷۱ درگذشت. فعالیت‌های تولیدی شرکت تا سال ۱۳۸۰ رونق نسبی داشت و یخچال و فریزر بدون برفک نیز به محصولات آن افزوده شدند. متأسفانه این برند در بازار پررقابت لوازم خانگی دوام نیاورد و امروز تنها به خاطره‌ای در ذهن مصرف‌کنندگان ایرانی تبدیل شده است.

سومبات هاکوپیان بنیان‌گذار شرکت پوشاک هاکوپیان از دوران نوجوانی وارد حرفه خیاطی شد و پس از سال‌ها کسب تجربه در سال ۱۳۴۹ کارگاه کوچکی را در تهران تأسیس کرد. در ابتدای دهه ۸۰ آن کارگاه با هدف‌گذاری‌های بلندمدت و اندیشمندانه، تبدیل به یک شرکت صنعتی و کسب‌وکاری خانوادگی شد. با راه‌اندازی تکنولوژی هزاره سوم صنعت پوشاک در خطوط تولیدی شرکت هاکوپیان، هنر خیاطی با صنعت در هم آمیخت و تولیدات هاکوپیان جایگاه ویژه‌ای را در بازار پوشاک به دست آوردند. فرآیند تولید کت‌وشلوار و پیراهن در کارخانه‌های هاکوپیان و نوراشن در بومهن تهران انجام می‌گیرد. هاکوپیان برای تأمین پارچه و مواد اولیه محصولات خود با برترین تولیدکنندگان از کشورهای ایتالیا، آلمان، انگلستان و ترکیه همکاری می‌کند. با هدف افزایش و تضمین کیفیت محصولات، کارشناسان هاکوپیان برای آموختن دانش نوینِ صنعت پوشاک به دوره‌های تخصصی مختلف مد و پوشاک در کشورهای اروپایی اعزام می‌شوند.

کاظم قلم‌چی، خود در مدرسه شبانه درس خوانده است چرا که به دلیل مسائل مالی هم‌زمان با تحصیل ناچار بود وارد بازار کار شود. او در سال ۱۳۷۰ کانون فرهنگی آموزش را تأسیس کرد و در سال ۱۳۷۲ روش جدید برنامه‌ریزی آموزشی مبتنی بر آزمون‌های منظم را عملی ساخت. مبنای ایده او برای راه‌اندازی این شیوه آموزشی، خودآموزی است.
کانون فرهنگی آموزش در حال حاضر بزرگ‌ترین سازمان خصوصی آموزشی ایران است. بنیاد علمی آموزشی قلم‌چی در سال ۱۳۸۴ وقف عام شد. (البته انتشارات قلم‌چی از این وقف مستثنا است.) این مؤسسه در سراسر ایران بیش از ۳۰۰ نمایندگی و حدود ۵۰۰۰ نفر پشتیبان دارد و با شنیدن نام قلم‌چی، مفهوم کلی آموزش در ذهن همگان تداعی می‌شود.

حاج محمد سحرخیز در سال ۱۳۱۱ مجموعه زعفران سحرخیز را بنیان نهاد. پس از او، فرزندان مرحوم سحرخیز از سال ۱۳۴۲ تا سال ۱۳۸۰ در قالب فروشگاه زعفران سحرخیز به فعالیت ادامه دادند. در سال ۱۳۸۱ شرکت کشاورزی تولیدی زعفران سحرخیز تأسیس شد. این شرکت با افزایش نیروی انسانی از ۱۰ نفر به ۱۰۰ نفر و افزایش سبد کالاهای فروش از زعفران و خشکبار به شش قلم کالای جدید به ‌ویژه چای زعفرانی، محصولات پودری زعفرانی و … ضمن توسعه و سازماندهی دوباره مجموعه، صادرات زعفران و چای زعفرانی را به پنج قاره جهان آغاز کرد.
مجموعه تولیدی تحقیقاتی زعفران سحرخیز همواره بر این تلاش بوده است تا با تأمین و ارائه محصولات خود به بهداشتی‌ترین و سالم‌ترین شکل ممکن ضمن ارتقای سطح کیفی بازار، رضایت و اعتماد مصرف‌کنندگان را جلب کند.